gamos - gamosgamos.gr
Σύμφωνα με τον Ησίοδο στο έργο του «Θεογονία», μαθαίνουμε ότι πρώτα έγινε το «Χάος», ύστερα η «Γη» και κατόπιν ο «Έρως», που σημαίνει την έλξη. Η αποστολή του είναι να ενώνει τους ανθρώπους οδηγώντας τους στην δημιουργία.
Ο «Ιερός» χαρακτήρας επεκτείνεται βέβαια και στον «οίκο του Θεού», την κατοικία του Θεού, τον Ναό, που είναι τόπος λατρείας. Μεγάλη σπουδαιότητα στην αρχαιότητα είχε ο Ναός ως θέση χρησμών αλλά και ως θεραπευτικός τόπος. Υπήρχε το «έθιμο του ύπνου», όπου οι παρευρισκόμενοι περίμεναν κάποιο όνειρο ή την εμφάνιση του θεού, που ασκούσε θεραπευτική επίδραση ή περιείχε κάποια οδηγία. Αυτό το φαινόμενο επιζεί ακόμη και σήμερα χάρι στις εκκλησίες που ιδρύθηκαν με την έννοια του προσκυνηματικού χώρου. Βέβαια ο Ναός λειτουργούσε και με την έννοια του ασύλου γι’ αυτούς που ζητούσαν προστασία και διαδόθηκε ακόμη και στη μεσαιωνική εκκλησία.
Η οικοδόμηση του Ναού διαδόθηκε βέβαια και στην προ Κολόμβου Αμερική, στους Φοίνικες, στη Συρία, Αίγυπτο, στους Βαβυλωνίους, Κρήτες, Έλληνες, Ρωμαίους, Γερμανούς, στις Ινδίες, Κίνα και Ιαπωνία.
Στα Ιεροσόλυμα οικοδομήθηκε από τον Σολομώντα, έχοντας ως πρότυπο τους αρχαίους ναούς. Ο Ισραήλ είχε μεγάλη πίστη ότι ο Γιαχβέ διατηρούσε την παρουσία του στα «Ιερά» (Ναούς) και μάλιστα στο ναό της Σιών.
Στον Μουσουλμανισμό, το «Τζαμί του Ισλάμ» είναι το σπίτι του Μωάμεθ.
Ο Προτεσταντισμός θεωρεί ότι η αληθινή εκκλησία δεν είναι το εξωτερικό οικοδόμημα, αλλά η κοινότητα που συγκεντρώνεται και προσεύχεται.
Στις Ινδίες, ο ναός ως ιερός χώρος και ως μνημείο, είναι «η πόλη του Θεού» και συμβολίζει τη μεταμόρφωση του ανθρώπου, θεωρούν δε τον ιερό χώρο ως το «κέντρο του κόσμου».
Στον χριστιανισμό, ο ναός ως λατρευτικός χώρος, οφείλει την προέλευσή του στις οικίες, όπου πραγματοποιούντο συγκεντρώσεις και χριστιανικές λατρείες, ως επί το πλείστον σε ευρύχωρα σπίτια. Αυτές οι «κατ’ οίκον εκκλησίες» αντικαταστάθηκαν αργότερα από την «Βασιλική», σύμφωνα με το πρότυπο των δικαστικών ή εμπορικών στοών (αγοράς).
Στους νεώτερους χρόνους, δηλαδή στη σημερινή εποχή, γάμος ( gamos ) δεν νοείται μόνον ο θρησκευτικός, αλλά και ο πολιτικός. Η τέλεσή του γίνεται στο Δημαρχειακό Μέγαρο από τον Δήμαρχο ή από κάποιον εκπρόσωπό του. Το ζευγάρι μπορεί να επιλέξει ελεύθερα το ντύσιμό του. Το μόνο κοινό σημείο με την τελετή του θρησκευτικού γάμου είναι η ανταλλαγή δακτυλιδιών. Η συμβολή του θεσμού του πολιτικού γάμου είναι σημαντική για τους εξής λόγους:
1) Στηρίζει το δικαίωμα της ανεξιθρησκείας, αλλά και της αθεΐας.
2) Στηρίζει το δικαίωμα των ανθρώπων που έχουν κάνει «διόρθωση φύλου», έτσι ώστε να μπορούν να προχωρήσουν σε γάμο, καταργώντας έτσι τις φυλετικές διακρίσεις.
3) Λειτουργεί σαν παράγοντας άμεσης λύσης, με σκοπό τα ζευγάρια να κερδίζουν «χρόνο και χρήμα», εάν δεν έχουν τη δυνατότητα ή δεν θέλουν να διαθέσουν απεριόριστα και τα δύο.
4) Λειτουργεί σαν παράγοντας εύκολης λύσης ΚΑΙ σε ζευγάρια υπερηλίκων, που επιθυμούν να ενώσουν συντροφικά τις ζωές τους.
Και το πιο σημαντικό είναι ότι στις σύγχρονες πλέον κοινωνίες, από άποψη νομική, ο θεσμός του πολιτικού γάμου παρέχει ίσα δικαιώματα στους πολίτες και έχει την ίδια ισχύ, όπως ακριβώς και ένας θρησκευτικός γάμος ( gamos ).
